10.34768/DPIA.2021.1.108
Woźniak, Zbigniew
Zajęcie rzeczy ruchomej w toku postępowania egzekucyjnego
Seizure of a movable property in the course of enforcement proceedings
Dyskurs Prawniczy i Administracyjny
2021
2021-12-21
2021-12-22
2021-12-22
pl
Article
1-4-108
10.34768/dpia.2021.1
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Zmiana przepisu art. 845 Kodeksu postępowania cywilnego dokonana w dniu 1 stycznia 2019 r. rozszerzyła kompetencje komornika o badanie statusu własności rzeczy w egzekucji z ruchomości. Przyznana komornikowi kompetencja stanowi wyłom w systemowej pozycji tego organu. Dotychczas komornik nie był uprawniony do dokonywania rozstrzygnięć w obszarze prawa materialnego. W artykule omówiono charakter prawny wprowadzonych zmian. Wskazano na charakter dowodów, na podstawie których komornik powinien ustalić status własności rzeczy oraz skutek dla postępowania ustalania, że zajęta rzecz nie stanowi własności dłużnika. Zwrócono uwagę na wątpliwy skutek szczególnego uregulowania zajęcia ruchomości na potrzeby egzekucji świadczeń alimentacyjnych. W opracowaniu dokonano analizy terminu „niebudzącego wątpliwości dowodu na piśmie” co do własności rzeczy ruchomej, przyjmując, że tym dowodem może być wyłącznie dowód z dokumentu urzędowego. Przeprowadzono również analizę regulacji pozwalającej na prowadzenie egzekucji z rzeczy wchodzącej w skład małżeńskiej wspólności majątkowej, twierdząc, że wprowadzona zmiana dotyczy rzeczy, która nie pozostawała we władaniu dłużnika. Na zakończenie omówiono wpływ wprowadzonych zmian na możliwą treść zarzutów w skardze na czynność komornika.
Dyskurs Prawniczy i Administracyjny, Nr 1 (2021): Dyskurs Prawniczy i Administracyjny